Γνωρίστε την Ελισσάβετ Χρυσοπούλου
Ενότητα 1η: Εκ των έσω
Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;
Η καθημερινή επίσκεψη στον αγαπημένο μου παππού.
Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;
Η συντροφικότητα.
Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;
Με τα παιδιά και με τους φίλους μου.
Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε
Ε, βέβαια. Δε γίνεται χωρίς ασπίδες.
Τι σας προσγειώνει απότομα;
Η απουσία ανθρώπων.
Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.
Η επαφή με τους αγαπημένους μου ανθρώπους.
Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Βέτα, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή);
Σε όλες τις εποχές.
Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;
Η αγάπη.
Ενότητα 2η: H τέχνη της γραφής
Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;
Η ποίηση, τα παραμύθια, το μικροδιήγημα.
Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;
Ναι. Της Σκάρλετ Ο΄ Χάρα. Πρωταγωνίστρια στο μυθιστόρημα της Margaret Mitchell του 1936 Gone with the Wind.
Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;
Άλλες φορές αυτόματα, άλλες με πειθαρχία.
Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;
Μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου.
Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.
Η πόλις - Κ. Π. Καβάφης
Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλύτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κι είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμμένη.
Ο νους μου ώς πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»
Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θά βρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις.
Για τα αλλού — μη ελπίζεις —
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κόχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.
Ενότητα 3η: Μια φράση ασυμπλήρωτη
(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)
Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως...
...ο κόσμος θα γίνει καλύτερος.
Υ.Γ.: Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;
Ο Πεταλούδας - Το συγκλονιστικό αριστούργημα του Φράνκλιν Σάφνερ με τους Στιβ ΜακΚουίν και Ντάστιν Χόφμαν.
Έκθεση εικόνων
Το πιο πρόσφατο λογοτεχνικό της εγχείρημα κυκλοφορεί από το "Εργαστήριο Συγγραφής - Εκδόσεις Αλάτι".
Λίγα λόγια για το βιβλίο "Μ' ένα στυλό διαρκείας".
Απ' το οπισθόφυλλο της έκδοσης
Ένας μαγικός κόσμος για μας που αγαπάμε το γράψιμο η γραφική ύλη. Τετράδια, μολύβια, γόμες, ξύστρες, στυλό... Απ' αυτή την αγάπη εμπνευσμένο το θέμα του δεύτερου βιβλίου του εργαστηρίου μας.
«Μ' ένα στυλό διαρκείας»: πόσες λέξεις μπορούν να γραφτούν; Πόσα όνειρα ν' αποτυπωθούν στο χαρτί; Πεζά ή ποιήματα; Μυθοπλασία ή απλές σκέψεις; Πολυσέλιδα βιβλία ή ιστορίες λίγων γραμμών;
Στο α' μέρος θα βρείτε τα κείμενα που εμπνεύστηκαν απ' το θέμα όσες/όσοι παρακολούθησαν τον δεύτερο και τρίτο κύκλο συγγραφής.
Στο β' μέρος κάποιες απ' τις εργασίες που προέκυψαν στο τρίμηνο πρόγραμμά μας.
Μ' ένα στυλό διαρκείας βάζουμε πλώρη για τ' όνειρο!
.jpg)