Γνωρίστε τη Βασιλική Φράγκου
Η Βασιλική Φράγκου κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.
Σύντομο βιογραφικό
|
|||||||||||||||||
Εργογραφία
|
Ενότητα 1η: Εκ των έσω
Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;
Χα, πέσατε στην περίπτωση. Δεν ανατρέχω στο παρελθόν, δεν προστρέχω στο μέλλον... Όχι από μόνη μου τουλάχιστον.
Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;
Ούτε κι ως ενήλικη... Απλά, υπάρχει έντονα αυτή η αίσθηση της δίψας για δημιουργία που δεν μ’ εγκαταλείπει ποτέ.
Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;
Μου αρέσουν αυτές οι δύο λέξεις, ίσως γιατί αναβλύζουν από το παρόν... δεν ξέρω. Ναι θέλω να τις μοιράζομαι. Υπάρχουν πάντα στη ζωή μου κύκλοι επαφών... Από πολύ οικείες στον ψυχισμό μου, μέχρι πιο απόμακρες. Ανάλογα λοιπόν ξανοίγομαι...
Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;
Ασπίδες, για δεκαετίες, δεν χρησιμοποίησα... Ήμουν εκτεθειμένη, κάτι σαν πεδίο βολής ας πούμε… Τώρα πια, ναι...
Τι σας προσγειώνει απότομα;
Η πρακτική πλευρά της ζωής. Τα καταφέρνω, αλλά με μικρούς πανικούς...
Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.
Από τα χρώματα της αυγής, μέχρι τα χρώματα του σούρουπου κι ανάμεσα εκείνες οι στιγμές όπου γελάει κανείς χωρίς αιτία κι αφορμή!
Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Βασιλική, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή);
Το θέρος! Όχι τουριστικά μιλώντας, αλλά μ’ εκείνο το ανέμελο μαζί και βαθιά υπαρξιακό που φέρει εντός του...
Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;
Η σιωπή; Όχι εκείνη της αμηχανίας ας πούμε, αλλά η άλλη, θέλω να πω εκείνη που μας ταξιδεύει στο... τώρα.
Ενότητα 2η: H τέχνη της γραφής
Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;
Η ποίηση, το θέατρο, τα βιβλία των σοφών ανθρώπων...
Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;
Η Άννα Καρένινα ας πούμε, του Λέοντα Τολστόι. Δεν θα την έβαζα ν’ αυτοκτονήσει, αλλά θα την έδειχνα να φεύγει μακριά από σύζυγο κι από εραστή χωρίς ενοχές και τύψεις. Άλλωστε, το ίδιο έκανα και στο θεατρικό μου έργο ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ. Την δείχνω να φεύγει σχεδόν γυμνή από το παλάτι αφήνοντας πίσω παιδιά, πλούτη εξουσία, δόξα...
Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;
Τι να σας πω; Δεν μπορώ να μιλήσω παρά μόνο για μένα. Για παράδειγμα, περισσότερη πειθαρχία χρειάζομαι στα θεατρικά μου και λιγότερη στα ποιήματα. Πάντως στη θέση της πειθαρχίας, θα έβαζα τη λέξη αφοσίωση. Αυτή, ναι, είναι προϋπόθεση για την όποια δημιουργία.
Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;
Ανατρέχω και στα δύο.
Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.
«Η ώρα ξεχάστηκε βραδιάζοντας/δίχως θύμηση…» του Οδυσσέα Ελύτη.
Ενότητα 3η: Μια φράση ασυμπλήρωτη
(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)
Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… ζεις στο ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ απλά, καθημερινά και άρα ασυνήθιστα!
Υ.Γ.: Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;
Τα ΟΝΕΙΡΑ του Ακίρο Κουροσάβα.
Έκθεση εικόνων
Το τελευταίο λογοτεχνικό της εγχείρημα.
Λίγα λόγια για το βιβλίο "Τα άνθη του κενού".
Τι είναι στ’ αλήθεια το κενό;
Είναι μήπως η ανυπαρξία, το μηδέν, το τίποτα;
Το κενό εδώ είναι ένας άδειος χώρος κι ωστόσο γεμάτος.
Άδειος από προσκολλήσεις, πεποιθήσεις, ψευδαισθήσεις, απαλλαγμένος από τις σκόνες του εγώ που σ’ εμποδίζουν να ζεις ελεύθερα, αρμονικά.
Γεμάτος από τη χαρά ενίοτε κι από τη λύπη μιας ζωής που κινείται κάθετα στο παρόν.
Αποκτήστε το άμεσα: www.anemosekdotiki.gr/poihsh/anthi.html
.jpg)