Γνωρίστε τη Γιώτα Σούσουλα

Η Γιώτα Σούσουλα κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.

Βιογραφικό σημείωμα

Ενότητα 1^η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Έχω υπέροχες παιδικές αναμνήσεις γεμάτες από το φλογερό πνεύμα που όλοι μας είχαμε σαν παιδιά. Πρωταγωνιστής σε όλες  είναι ο αδελφός μου  (που δεν είναι πια σ’ αυτή τη διάσταση). Θυμάμαι ότι είχαμε δώσει στους εαυτούς μας τον τίτλο των απελευθερωτών ζώων γιατί δεν μας άρεσε καθόλου να τα βλέπουμε σε κλουβιά ή γενικά μαντρωμένα και να περιμένουν το προκαθορισμένο πεπρωμένο τους. Έτσι πολλές φορές με το χαρτζιλίκι μας αγοράζαμε διάφορα μικρά πουλάκια και τα αφήνουμε να πετάξουν ελεύθερα, ή χρυσόψαρα που πηγαίναμε και τα ρίχναμε στη μεγάλη λιμνούλα του εθνικού κήπου.

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Η γέννηση του γιου μου και τη γεμάτη αγάπη ματιά της οικογένειάς μου.

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Κάποιες με την οικογένεια και με τους φίλους μου και κάποιες μόνο με τον εαυτό μου.

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Πιστεύω ότι η αυτογνωσία είναι η μεγαλύτερη ασπίδα μας.

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Οι ξαφνικές αλλαγές του καιρού.

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Το φως.

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Γιώτα, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή); 

Από τα 25 μου και μετά συμμετέχω τον περισσότερο καιρό σε ό,τι κάνω με όλη μου την ύπαρξη.

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Χαίρομαι που μου κάνετε αυτή την ερώτηση. Αυτή είναι μια ερώτηση που όλοι μας είναι αναγκαίο να κάνουμε συχνά στον εαυτό μας. Η ραχοκοκαλιά της ζωής είναι η αναγνώριση του μεγαλείου της ύπαρξης που αυτή με σειρά της μας βάζει στη διαδικασία να κατανοήσουμε την αποστολή μας σ’ αυτή τη ζωή. Να εκφράσουμε τα μοναδικά μας χαρίσματα για το καλό μας και για το μεγαλύτερο καλό όλων.

Ενότητα 2^η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει  περισσότερο;  

Όταν γράφω με συναρπάζει ο γραπτός λόγος και δεν θέλω να πολυμιλάω. Τον άλλο καιρό με  συναρπάζει ο προφορικός λόγος.

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;  

Όταν ήμουν μικρή και είχα πρωτοδιαβάσει τα 100 χρόνια μοναξιάς του Μάρκεζ ήθελα να αλλάξω τη ζωή όλων των ηρώων αργότερα κατάλαβα ότι στη λογοτεχνία υπάρχει μια μυστική συμφωνία ανάμεσα στον συγγραφέα και στον αναγνώστη: Ο σεβασμός και η αποδοχή και γιατί όχι και η υπακοή (παρόλο που δεν μ’ αρέσει σαν λέξη ) στην οπτική του συγγραφέα.

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;

Παλιά πίστευα ότι λειτουργεί αυτόματα και ότι είναι θέμα έμπνευσης, τώρα ξέρω ότι η έμπνευση προϋποθέτει αυτοπειθαρχία και δράση.  

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε τον χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Και τα δυο.

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

«Χθες βράδυ είδα στον ύπνο μου πως ξαναγύρισα στο Μάντερλεη», από τη Ρεβέκκα της Δάφνης Ντε Μωριέ. Αγαπώ αυτή τη φράση γιατί με απλό αλλά αριστουργηματικό τρόπο η συγγραφέας ανοίγει την πόρτα των αναμνήσεων της ηρωίδας της.  Απαλά,  χωρίς περιττούς θορύβους και τρυπώνει μέσα σε αρχεία του νου προκειμένου να τα αναθεωρήσει να τα φωτίσει να τα ξαναζήσει και να τα θεραπεύσει .

Ενότητα 3^η: Μια φράση ασυμπλήρωτη

(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως…

«Στάθηκα σε ίση απόσταση από την αθλιότητα και τον ήλιο. Η αθλιότητα δεν με άφησε να πιστέψω πως όλα θα πάνε καλά κάτω από τον ήλιο και μέσα στην ιστορία. Ο ήλιος μου έμαθε» … Αμπέρ Καμύ από το βιβλίο «Η καλή και η ανάποδη».

Υ.Γ. Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

Τον τελευταίο καιρό έχω κολλήσει στην κυριολεξία με έναν Ιάπωνα σκηνοθέτη τον Hirokazu Koreeda τον οποίο  θεωρώ κορυφαίο. Σας προτείνω την ταινία «Like father like son» του 2013.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη ήταν χαρά και τιμή για μένα.

Έκθεση εικόνων 

Λίγα λόγια για το βιβλίο "Αγάπα αν τολμάς".

Αποκτήστε το άμεσα:

www.ianos.gr/agapa-an-tolmas-0435940.html