Γνωρίστε τη Δήμητρα Σωκράτους
Η Δήμητρα Σωκράτους κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.
Σύντομο βιογραφικό
Η Δήμητρα Σωκράτους είναι εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού και μη τυπικής μάθησης. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Αποτελεί ενεργό μέλος κι εθελόντρια σε διάφορους κοινωνικοπολιτιστικούς οργανισμούς κι ομάδες νεολαίας. Ασχολήθηκε με τη διοργάνωση παραστάσεων, δρώμενων (street events) και καλλιτεχνικών φεστιβάλ. Ασχολείται με την αφήγηση ιστοριών, τη σκηνοθεσία παιδικών παραστάσεων, τον συντονισμό κι εμψύχωση δικοινοτικών πρότζεκτ κι εργαστηρίων.
Πέραν των ακαδημαϊκών αριστείων (Πανεπιστήμιο Κύπρου, 2005 και University of Warwick, UK, 2008), έλαβε το Βραβείο Κοινωνικής Προσφοράς (Πανεπιστήμιο Κύπρου, 2005). Γράφει ιστορίες για παιδιά και ποίηση από το 2001. Πήρε το Α’ Βραβείο στον Διαγωνισμό Σύνθεσης Κυπριακού Τραγουδιού του Ρ.Ι.Κ. (‘Επλάνεψες με Μάνα μου’, στιχουργός, 2008). Το βιβλίο για μεγάλα παιδιά ‘Η Μαίρη και το Λευκό Μπιζέλι’, το οποίο προσεγγίζει το θέμα του παιδικού καρκίνου, αποτελεί την πρώτη της εκδοτική προσπάθεια.
Περισσότερα για την ίδια και το έργο της θα βρείτε εδώ: goo.gl/VGMGpB
Εργογραφία
(2016) Η Μαίρη και το Λευκό Μπιζέλι
(2008) Επλάνεψες με Μάνα μου - Α’ Βραβείο στον 17ο Διαγωνισμό Σύνθεσης Κυπριακού Τραγουδιού του Ρ.Ι.Κ. (στιχουργός)
Ενότητα 1η: Εκ των έσω
Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;
Τ’ ανεβοκατέβασμα στα κλαδιά μιας αμυγδαλιάς στην αυλή της γιαγιάς μου όπως και το ν’ ανακαλύπτω κρυμμένες μορφές, σχήματα, πλάσματα στα σύννεφα.
Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;
Τα μικρά θαύματα της ζωής. Ανασύρω τις στιγμές οι οποίες, μες στη σκοτεινιά τους έφεραν φως, πολύ φως! Τις στιγμές όπου ‘το μυαλό υπερβαίνει τα όριά του και φθάνει εκεί όπου η καρδιά μπορεί να εκπληρώσει τα πάντα!’ (Η Μαίρη και το Λευκό Μπιζέλι, 2015).
Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;
Με αγαπημένα πλάσματα που θα τις εκτιμήσουν.
Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;
Ο πειρασμός και ο τρόπος που τον αντιμετωπίζουμε, τον διαχειριζόμαστε, είναι μια ευκαιρία για μάθηση, διδαχή, μια ακόμα πνευματική εμπειρία. Το φως και η αγάπη είναι η ασπίδα μας.
Τι σας προσγειώνει απότομα;
Η βία και ο πόλεμος στον κόσμο.
Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.
Το άπλετο φως!
Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Δήμητρα, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή);
Στο καλοκαίρι. Κίνηση, δράση, δημιουργικότητα, φαντασία, έμπνευση, συνεργασία, αλληλεπίδραση, ξεγνοιασιά, δύναμη, φως!
Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;
Η αγάπη.
Ενότητα 2η: H τέχνη της γραφής
Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;
Η ποίηση. Η μαγική αλληλεπίδραση λέξεων, νοημάτων, εικόνων που διεγείρουν μνήμες, και συναισθήματα, οικοδομούν νέους κόσμους, νέα αντίληψη και κατανόηση των πραμάτων.
Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;
Βεβαίως και όχι! Η διαφορά, η δυναμική απόκλιση ανάμεσα στη ‘μοιραία’ κατάληξη ενός λογοτεχνικού ήρωα έτσι όπως αποτυπώνεται από τον συγγραφέα στο έργο του και στη δική μου επιθυμητή κατάληξη, είναι τόσο ισχυρή και θελκτική, όσο το μικρό κενό ανάμεσα στο δάχτυλο του Αδάμ και στον δείχτη του χεριού του ζωοδότη Θεού στο έργο του Μιχαήλ Άγγελου ‘Η δημιουργία του Αδάμ’, στον θόλο του παρεκκλησιού της Καπέλα Σιξτίνα (Βατικανό).
Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;
Η έκφραση, η δημιουργία, η έμπνευση λειτουργεί αυτόματα κι αυθόρμητα σ’ εμένα. Η γραφή όμως που προσδοκεί να βρει μάτια να την αγγίξουν, απαιτεί πειθαρχία, αφοσίωση, χρόνο.
Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε τον χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;
Ό,τι βρεθεί μπροστά μου τη στιγμή της επιθυμίας για ζύμωση της ιστορίας! Μολύβια, υπολογιστή, κινητό τηλέφωνο, διαφημιστικά έντυπα, χαρτοπετσέτες…
Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.
«Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω. […] Μη ζητάς φίλους, να ζητάς συντρόφους! Να 'σαι ανήσυχος, αφχαρίστητος, απροσάρμοστος πάντα. Όταν μια συνήθεια καταντήσει βολική, να τη συντρίβεις». Ν. Καζαντζάκης, Ασκητική
Ενότητα 3η: Μια φράση ασυμπλήρωτη
(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)
Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις... πως θ’ ανταμώσεις τα όνειρά σου στην επόμενη στροφή της ζωής.
Υ.Γ. Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;
‘The Book Thief’ (Η κλέφτρα των βιβλίων). Μια ταινία που παρακολούθησα πριν λίγα βράδια. Θίγει καταστάσεις προβάλλοντας οικουμενικές αξίες. Απομάκρυνση από την οικογένεια, υιοθεσία, απώλεια, φιλία, παιχνίδι, πόλεμος, βία προς τα παιδιά, σεβασμός στη διαφορετικότητα, ανιδιοτελής προσφορά, μάθηση, αγάπη προς τα βιβλία, ειρήνη.
Έκθεση εικόνων
Μια γρήγορη ματιά στην περίληψη.
Ένα ταξίδι αναζήτησης της παιδικής αλήθειας και κατανόησης για τον καρκίνο και τη θεραπεία του.
Η Μαίρη κι ένα Λευκό Μπιζέλι. Η μικρή ηρωίδα αναρωτιέται διαρκώς γιατί και πού και πώς και πότε βρέθηκε ένα Λευκό Μπιζέλι μες στο κεφάλι της. Σκοπός της να το βρει και να το γνωρίσει. Να το κατανοήσει. Περιπλανώμενη ανάμεσα σε κόσμους πολύχρωμους κι ονειρομαγικούς συναντά πλάσματα μοναδικά που της προσφέρουν τις γνώσεις και το φως τους, βοηθώντας την να γνωρίσει καλύτερα τον ίδιο της τον εαυτό. Ώσπου κάποια στιγμή, ανταμώνει με το Λευκό της Μπιζέλι…
Μια ιδιαίτερη ιστορία για τη δύναμη και την αγάπη της καρδιάς, δοσμένη μ' ευαισθησία μέσα από φαντασία, θετικότητα, συμβολισμούς και χιούμορ.
Είπαν για το βιβλίο: goo.gl/IXcYKF
Φωτοστιγμές από την παρουσίαση του βιβλίου στην κατάμεστη από μικρούς και μεγάλους Αίθουσα Εκδηλώσεων της Τράπεζας Κύπρου στην Πάφο.
.jpg)