Γνωρίστε τη Δήμητρα Χαραλάμπους

Η Δήμητρα Χαραλάμπους κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.

Σύντομο βιογραφικό

Η Δήμητρα Χαραλάμπους γεννήθηκε στη Λευκωσία τον Οκτώβριο του 1978.  Σπούδασε Επιστήμες της Αγωγής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (1996 – 2000) και απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην Ψυχολογία και τη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση από το ίδιο Πανεπιστήμιο (2006).  Ασχολήθηκε επίσης με τη μουσική και κατέχει Πτυχίο Πιάνου από το Παγκύπριο Ωδείο (1999).

Από τις εκδόσεις Πάργα κυκλοφορούν τα βιβλία της «Ο κλεμμένος θησαυρός» (2012)  - Βραχεία Λίστα Κρατικών Βραβείων Νεανικής Λογοτεχνίας, «ΠΕΝ-7 σε μυστική αποστολή» (2014) - Βραχεία Λίστα Κρατικών Βραβείων Νεανικής Λογοτεχνίας, «Οι περιπέτειες ενός μουσικού», σε εικονογράφηση Χαράς Κωνσταντακοπούλου, (2016) - Βραχεία Λίστα Κρατικών Βραβείων Παιδικής Λογοτεχνίας και «Το κρυφτό», σε εικονογράφηση Σάντρας Ελευθερίου, Εκδόσεις Κόκκινη Κλωστή Δεμένη (2018). Αρχές του 2019 αναμένεται από τις εκδόσεις Τελεία κυκλοφορία του καινούριου της βιβλίου με τίτλο «Τα φανταστικά ταξίδια της Αιμιλίας» σε εικονογράφηση Αιμιλίας Κονταίου.

Ανέκδοτα έργα της έχουν διακριθεί από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά (Εύφημος Μνεία, Δεκέμβριος 2017) και από τον Κυπριακό Σύνδεσμο Παιδικού Νεανικού Βιβλίου -  IBBY Cyprus (Α’ Βραβείο Παιδικής – Νεανικής Λογοτεχνίας, Απρίλιος 2018).

Ασχολείται ενεργά με τον χώρο της παιδικής λογοτεχνίας, εφαρμόζοντας δράσεις φιλαναγνωσίας και δημιουργικής γραφής σε σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Έχει διδάξει, επίσης, σε σεμινάρια που απευθύνονται σε φοιτητές και σε εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Ενότητα 1^η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Τα παιχνίδια μας στη φύση που ήταν τότε ολωσδιόλου αλλιώτικα. Θυμάμαι με νοσταλγία αθεράπευτη τις ανέμελες βόλτες με τα ποδήλατα στις γειτονιές, τις απίθανες κρυψώνες που ανακαλύπταμε στο κρυφτό, τις ριψοκίνδυνες εξερευνήσεις μας στο δάσος και τα αυτοσχέδια παιχνίδια που φτιάχναμε με κάθε μέσο και υλικό.

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Τα ταξίδια… Οι διαδρομές στις πιο απόμερες γειτονιές των μεγαλουπόλεων, η ανακάλυψη μιας αλλόκοσμης γωνίτσας, η ομορφιά των μικρών στιγμών ενός κόσμου όπου όλοι κι όλα είναι άγνωστα. Οι μυρωδιές, οι γεύσεις, τα χρώματα, η υφή και η διάθεση των τόπων που σε φιλοξενούν κατατίθενται στη μνήμη και επανέρχονται όποτε τα χρειαστείς και τα προσκαλέσεις.

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Τη στιγμή που προκύπτουν τις κατευνάζω και τις ηρεμώ. Είμαι πολύ παρορμητική και ενθουσιώδης, οπόταν προτιμώ να τις φιλτράρω λιγάκι προτού τις μοιραστώ με κάποιον άλλο, δικό μου άνθρωπο. Σαν ωριμάσουν και με πείσουν τις βγάζω και παραπέρα.            

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Έχουμε τον πολιτισμό των σχέσεων, την τέχνη, τη μουσική, τη λογοτεχνία, το θέατρο, τη δικαιοσύνη, τα δικαιώματα των ανθρώπων. Θέλω να πιστεύω πως οι θεσμοί και ο πολιτισμός είναι εκεί για να προστατεύουν τον άνθρωπο ως κοινωνικό ον.

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Οι ειδήσεις που καταφτάνουν καθημερινά και σωρηδόν από όλα τα μέσα και δεν παύουν ποτέ να μας εκπλήσσουν δυσάρεστα.                                                                                   

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Γιατί μέσα στο 24ώρο της θα βρει τη στιγμή εκείνη που θα τον βοηθήσει να δραπετεύσει έστω και φευγαλέα, να συναντήσει μια μικρή αλήθεια. Ακόμη κι αν αυτό θα είναι η γουλιά από τον πρωινό καφέ του, η γνωριμία με έναν αξιόλογο άνθρωπο, το χελιδόνι που κατέφθασε πάλι στη βεράντα του για να κτίσει μια φωλιά, το πρώτο λουλούδι της άνοιξης που φύτρωσε λαθραία σε ένα γκρίζο πεζοδρόμιο.

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Δήμητρα, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή); 

Το καλοκαίρι. Εκεί που το σώμα θα νιώσει την αλμύρα της θάλασσας, το μυαλό θα ηρεμήσει από τη ρουτίνα της καθημερινότητας και η ψυχή θα κάνει κέφι να ασχοληθεί με το φως της μέρας που είναι μεγάλη και γιορτινή.

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Η αγάπη φυσικά. Γιατί είναι είναι πάντα ανιδιοτελής και ανόθευτη.

Ενότητα 2^η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;

Με συγκινεί πολύ η ποίηση. Αν και δεν γράφω ποίηση, την απολαμβάνω και τη θαυμάζω για τον συμπυκνωμένο λόγο της και την ακαριαία συναισθηματική της απόδοση.

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Θεωρώ πως ο κάθε λογοτεχνικός ήρωας έχει τη μοίρα που του αποδίδει ο δημιουργός του. Κι αυτό, όπως κάθε τι μοιραίο και αναπόφευκτο, δεν αλλάζει. Η αλήθεια είναι, όμως, πως δε συμφιλιώθηκα ποτέ με τον θάνατο της Άννα Καρένινα, στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Τολστόι…

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;         

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία και προσήλωση. Η έμπνευση είναι αυτή που λειτουργεί αυτόματα και ενεργοποιεί τον συγγραφέα.

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Τώρα πια τον υπολογιστή και την απόλυτη ησυχία του γραφείου μου. Μια φευγαλέα σκέψη, μια ιδέα, ένα άκουσμα, μια εικόνα μπορούν και να καταγραφούν στο χαρτί. Μα η σοβαρή δουλειά ξεκινά και τελειώνει μπροστά στην οθόνη.

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

 «Οι άνθρωποι χρειαζόμαστε τα όνειρα όχι τόσο για την ωραιότητά τους, όσο για την ασύδοτη ελευθερία τους» (Μάρω Βαμβουνάκη «Το τραγούδι της μάσκας»).

Γιατί η ένταση του ονείρου και η αίσθηση της ελευθερίας είναι κινητήριες δυνάμεις για τον άνθρωπο σε περιόδους που όλα φαίνονται μουντά και άχρωμα. Το όνειρο φέρει μέσα του τον σπόρο της ελπίδας και της αλλαγής.

Ενότητα 3^η: Μια φράση ασυμπλήρωτη

 (Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… έχεις ρουφήξει κάθε σταλαγματιά της ζωής, έχεις μεθύσει από την ομορφιά και τη χάρη της, έχεις καταθέσει ένα κομμάτι από όσα αγάπησες, έχεις κρατήσει προχωρώντας μονάχα φωτεινές αναμνήσεις.

Υ.Γ.: Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

Είναι πολλές οι ταινίες που με έχουν καθηλώσει, αλλά αν έπρεπε να διαλέξω μία, αυτή θα ήταν η Amelie. Υπέροχα γενναιόδωρη ταινία, αισιόδοξη, τρυφερή, με μια ηρωίδα που σε ακολουθεί χρόνια μετά και σε γοητεύει …  

Έκθεση εικόνων 

Το τελευταίο λογοτεχνικό της εγχείρημα.

Λίγα λόγια για το βιβλίο "Το κρυφτό".

Ο ήρωας του βιβλίου ο Βαγγέλης ζει κοντά στο δάσος, αλλά κάθεται συνεχώς μέσα στο σπίτι. Ακόμα δεν παίζει κρυφτό με τ’ άλλα παιδιά, γιατί δεν έχει βρει την κατάλληλη κρυψώνα. Δε θέλει να τον ξετρυπώσουν με την πρώτη οι φίλοι του. Λίγο πριν τα γενέθλιά του τον επισκέπτεται ο παππούς του. Βγαίνουν μαζί στο δάσος και ανακαλύπτουν διάφορες κρυψώνες. Μα η αγωνία του αγοριού είναι να μην αποχωριστεί τον Γουίλι. Ποιος είναι αυτός ο ξεχωριστός φίλος του Βαγγέλη;
Και γιατί νιώθει τόσο διαφορετικός;

Αποκτήστε το άμεσα:

www.kokkiniklostibooks.gr/book.php?id=5bc6440516bd9

Περισσότερα για την ίδια τη συγγραφέα και το έργο της 

θα βρείτε στην προσωπική της ιστοσελίδα: www.demetracharalambous.com/