«Για τα αγόρια μας…»

Στάθηκα πολλή ώρα, αγαπημένοι μου, πάνω από τον υπολογιστή πριν αποφασίσω αν θα γράψω αυτό το κείμενο ή όχι. Τελικά επικράτησαν ο θυμός και η αγανάκτηση και πλέον με οδηγούσαν αυτά τα συναισθήματα. Όλες οι λέξεις κοίταζαν πια με οργή το πληκτρολόγιο λες και κάθε γράμμα έγραφε το δικό του γιατί… 

Όλο αυτό το διάστημα, που ο εγκλεισμός ή η καραντίνα ή τα δεσμά (όπως άκουσα σήμερα  μια κυρία να χαρακτηρίζει τις ημέρες που έμεινε στο σπίτι της με την οικογένειά της!!!) ή όπως μπορεί ο καθένας μας να το προσδιορίσει τον ιδιότυπο αυτόν περιορισμό που ζήσαμε-ζούμε, δεν σταμάτησαν να παρουσιάζονται στις ειδήσεις ευτράπελα και απίστευτης ασχήμιας γεγονότα σχεδόν σε καθημερινή βάση.

Αναρωτιέμαι, αγαπημένοι μου, τι συνέβη και οι άνθρωποι είναι τόσο θυμωμένοι που να κλέβουν βίαια τη ζωή συνανθρώπων τους ή να βιάζουν σώματα και ψυχές. Σαν να τους τρέλανε η κατάσταση βρε παιδί μου…

Ελάτε τώρα! Ας μη γελιόμαστε! Η πανδημία δεν γεννάει δολοφόνους και βιαστές. Η πανδημία μπορεί να γεννάει πόνο, θλίψη, απώλεια, οικονομική δυσχέρεια, αλλά όχι όλα τα παραπάνω. Σίγουρα ξεσκεπάζει όλα τα προϋπάρχοντα προβλήματα δυσλειτουργικών οικογενειών και κοινωνιών, αλλά ας μην χρησιμοποιείται σαν κάλυμμα κακής ποιότητας για τα κακώς κείμενα. Όλα τα παραπάνω υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν όσο υπάρχουν άνθρωποι και κοινωνίες που τα θρέφουν!

Λέτε όλοι αυτοί οι ανεξέλεγκτοι άνθρωποι που δρουν το τελευταίο διάστημα τα προηγούμενα χρόνια να ήταν πλήρως ισορροπημένα άτομα με εξαιρετικές συμπεριφορές προς τους συνανθρώπους τους; ΟΧΙ βέβαια!!! Αντιθέτως δυστυχούσαν οι γύρω τους και αν υπήρχαν και παιδιά κοντά τους μαρτυρούσαν την ώρα και τη στιγμή που γεννήθηκαν!

Μα μισό λεπτό, όλοι αυτοί οι… άνθρωποι δεν γεννήθηκαν; Μήπως φύτρωσαν ή έπεσαν σαν μετεωρίτες στη Γη; Άρα, αγαπημένοι μου,  μήπως το κακό ξεκινάει από πιο παλιά; Λέω για τότε που ο πατέρας έλεγε: «Ο γιος μου είναι μάγκας! Θα ρίξει και καμιά σφαλιάρα» ή κάποια μαμά: «Μην κάθεσαι δίπλα στον μαύρο παιδάκι μου, είναι κακοί αυτοί» και μιας που έρχεται και το καλοκαίρι και για να είμαστε επίκαιροι: «Κοίτα Γιαννάκη τον χοντρό, έτσι θα καταντήσεις αν τρως πολύ».

 Ας μαζέψουμε λέω εγώ το στόμα μας και να τρέμουμε στην ιδέα πως ακούν όταν νομίζουμε πως δεν ακούνε και βλέπουν όταν δεν τα κοιτάμε! Αυτούς τους ανθρώπους θέλουμε να μεγαλώνουμε; «Μάγκες» που δεν σέβονται τις γυναίκες (λες και τους γέννησε ακρίδα), «άντρες» που απλώνουν τα χέρια μόνο για να μελανιάσουν, να βιάσουν και ίσως να σκοτώσουν;

Και για να προλάβω σχόλια του τύπου μα οι γονείς φταίμε για όλα; Οι γονείς, αγαπημένοι μου, είμαστε υπεύθυνοι μέχρι κάποια ηλικία για τα αγγελούδια μας και πάντοτε εκεί για εκείνα, αλλά όταν θα μεγαλώσουν και θα είναι υπεύθυνα εκείνα για τις πράξεις τους θα μαζέψουμε τους  «καρπούς» τους. Τι θέλουμε να δούμε, λοιπόν, σάπια σοδειά ή ζουμερά φρούτα;

Ας «τραυματίσουμε» τις κακές λέξεις και ας μεγαλώσουμε αντί για μάγκες τρυφερούς άντρες, αντί για γόηδες πιστούς συντρόφους, αντί για σκληρούς ανθρώπους τρυφερές ψυχές. Ας «σκοτώσουμε», με τον τρόπο που μεγαλώνουμε τα αντράκια μας, το φόβο στα μάτια ανυπεράσπιστων γυναικών και ας τα γεμίσουμε ασφάλεια. Ας «γκρεμίσουμε» τις λέξεις ρατσισμός και υπεροψία και στη θέση του να δεσπόζουν η ισότητα και ο σεβασμός.

Λένε, αγαπημένοι μου, πως τα παιδιά μας είναι ο καθρέφτης μας (συνήθως προσθέτω εγώ). Αν δεν μας αρέσει το είδωλό μας, λοιπόν, απλά αλλάζουμε και να είστε βέβαιοι πως η ομορφιά θα νικήσει!!!

Καλή αντάμωση!!!

Γαβρή Μελίνα

«Είμαι πάντα εκεί…»

Σ’ακούω μες απ’ τις πράξεις μεγάλες οι μικρές,

σ’ ακούω μα φοβάμαι τις άσχημες φωνές!

Ποτέ σου δεν μου είπες πώς να ‘μαι δυνατός,

μα μου ‘δειξες να κρύβομαι  σαν να ‘μουν ποντικός!

Τους χλεύαζες σαν άκουγες να λένε ευχαριστώ ,

σου φαίνονταν περίεργο και το παρακαλώ!

Εγώ όμως θέλω να ‘μαι άντρας ευαίσθητος, καλός,

να έχω ωραίους τρόπους, να είμαι ευγενικός.

Γι’ αυτό, λοιπόν, μπαμπά μου τώρα που ‘μαι μικρός,

αγάπη δίδαξέ μου και δείξε μου το φως!

Και κάτι τελευταίο και χάρη στο ζητώ

το είδωλό σου σπάσε αν δεν είναι το σωστό!

                                                                     Γ.Μ.

Για το BOOK TOUR, Γαβρή Μελίνα.