«ΕΝΑ ΗΣΥΧΟ ΜΕΡΟΣ»: Η επιτυχημένη σύμβαση της σιωπής…

Μέχρι σήμερα σε ταινίες αγωνίας έχεις γουρλώσει τα μάτια, έχεις κλείσει τα μάτια, έχεις κρατήσει την ανάσα σου, έχει κοπεί η ανάσα σου. Ήρθε η ώρα να σ’ ενοχλήσει μέχρι και η ανάσα σου! Κυριολεκτικά εκνευρίστηκα με τον εαυτό μου επειδή τον άκουγα ν’ αναπνέει και κατέστρεφα την σύμβαση που αποδέχτηκα εξ αρχής: «ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΚΙΧ»!!

Myfilm

Η σιωπή – ψυχοβγάλτης είναι ένας αδόκιμος όρος που ο σκηνοθέτης  Τζον Κραζίνσκι­ χρησιμοποιεί ως στοίχημα με τον θεατή και το κερδίζει 100% πανεύκολα, μιας κι έχει στο μανίκι του 4 σεναριακούς - άσσους για να τον εκπλήξει! Η σιωπή σώζει μεν τους ήρωες της ταινίας, δημιουργεί όμως ταυτόχρονα για τον θεατή την αίσθηση της  συνεχούς αγωνίας, απειλής, έντασης και στρεσαρίσματος μην τυχόν κι ακουστεί από εσένα το παραμικρό… αν αυτό δεν είναι η απόλυτη ταύτιση με το δράμα των ηρώων, τότε τι είναι; Τέτοιες στιγμές και σε τέτοιο βαθμό μέσα σε κινηματογραφική αίθουσα τις μετράω προσωπικά στα δάχτυλα… εξ ου κι ο ενθουσιασμός! Μ’ έπεισε ότι ο παραμικρός ήχος ισοδυναμεί με θάνατο!!

Όσο ενημερωμένος κι αν πας για να την δεις ο Κραζίνσκι έχει φτιάξει ένα αριστοτεχνικό πρώτο 10λεπτο για να σε βουτήξει απ’ τον λαιμό και να σου κλείσει το στόμα για τα υπόλοιπα 77’! Όχι, δεν είναι η μεγαλόπνοη ταινία με τα τρομερά  εφέ ή τις μεγαλόστομες οικολογικοπολιτικές αναφορές, αλλά ένα τίμιο b-movie, καθηλωτικό και βασανιστικό σε αγωνία λόγω του απλού και ταυτόχρονα μεστού και καλοδουλεμένου μεθοδικά σεναρίου του.

Η ένταση με την εγκυμονούσα Έμιλι Μπλαντ λόγω προσμονής της γέννας της και η ευφυέστατη ιδέα με την συνεννόηση της οικογένειας μέσω νοηματικής λόγω κώφωσης του ενός παιδιού, είναι δείγματα ότι η ταινία δικαίως ξεχωρίζει απ’ τον σωρό των θρίλερ που παρουσιάζονται κάθε χρόνο για να καταναλώσεις βιαστικά το κουτί του ποπ-κορν. Θα τρομάξεις, θα το καταευχαριστηθείς και δεν θα βγάλεις κιχ μέχρι το τέλος!

Για το BOOK TOUR, Τάσος Μαργέλος.