«Εμφύλιος στο σπίτι μας»

«Ε, βέβαια! Εσύ πάντα το μέρος του παίρνεις…» ή «Γιατί δε μιλάς; Ποτέ σου δεν με υποστηρίζεις… Πάντα η κόρη σου έχει δίκιο…» ή σε μεγάλα κέφια «εμένα δε μ’ αγαπάει κανείς σας…»(Σε αυτό το σημείο έχει πάρει η μπάλα και τον μπαμπά).

Όταν αρχίσουν να πέφτουν βροχή τέτοιου είδους ατάκες καλυφθείτε… γιατί ο πόλεμος των αδερφών μόλις έχει ξεκινήσει! Προσοχή και να μου το θυμηθείτε σε τέτοιες περιπτώσεις η σιωπή είναι χρυσός αγαπημένοι μου…

Βασικές οδηγίες προς ναυτιλομένους:

• Μην κάνετε το λάθος να πάρετε το μέρος κανενός. Έχετε πέσει στην παγίδα τους! Το ξέρω πως ακούγεται λίγο συνωμοτικός ο τρόπος μου, αλλά δεν παίζουμε με αυτά τα πράγματα… Αν κάνετε το λάθος και έστω κοιτάξετε λίγο πιο έντονα το ένα από τα αδερφάκια έχετε εξασφαλίσει μουρμούρα για τουλάχιστον το υπόλοιπο της ημέρας. Δώστε τους χρόνο να μιλήσουν, αφού απομακρύνεται πρώτα το πόδι του ενός «πολεμιστή» από το σώμα του άλλου. Έπειτα μια καλή μάλλον ιδέα θα ήταν να μιλήσετε ξεχωριστά στον καθένα, ώστε να είστε βέβαιοι και ήσυχοι με τη συνείδησή σας πως δεν αδικήσατε κανέναν πολεμοχαρή μικρό ήρωα που κυκλοφορεί στο σπίτι σας.

• Καλό θα ήταν να μη συγκρίνετε τους μικρούς σας μπόμπιρες. Για σκεφτείτε πώς θα νιώθατε αν συνεχώς ακούγατε τους δικούς σας γονείς να επιβραβεύουν συνεχώς το αδερφάκι σας! Κάτι μου λέει πως μάλλον μακροπρόθεσμα θα ενισχύονταν μια ζηλίτσα που όπως και να το κάνουμε όλο και υπάρχει στις ανθρώπινες σχέσεις.

•  Αγαπημένοι μου, βασικό στοιχείο που πρέπει να διέπει τη συμπεριφορά σας είναι αναμφισβήτητα η ψυχραιμία. Το ξέρω πως υπάρχουν στιγμές που θα θέλατε να φωνάξετε, συγγνώμη το σωστό ρήμα είναι να ουρλιάξετε, περισσότερο από τα παιδιά σας, αλλά να που τώρα θα σας χρειαστούν οι βαθιές ανάσες και το μέτρημα ως το 10. Επειδή μπορεί να μην πιάσει ως το 10 ας το συνεχίσετε ως το 100, αρκεί να μη χαθεί ο έλεγχος της κατάστασης από εσάς. Εσείς είστε οι ενήλικες, εκείνα είναι πρωταγωνιστές του star wars…

• Πολλές φορές η καθημερινότητα μας εξοντώνει με αποτέλεσμα να μην έχουμε όσο χρόνο θα επιθυμούσαμε να προσφέρουμε στα βλαστάρια μας, αλλά να θυμάστε πάντα πως όλοι μας θυμόμαστε μόνο στιγμές και αν το καλοσκεφτείτε οι απλές στιγμές είναι που χαράζονται στη μνήμη τόσο τη δική μας όσο και των παιδιών μας. Φροντίστε, λοιπόν, να αφιερώνετε ποιοτικό χρόνο στα αγγελούδια σας, ώστε να τους εξασφαλίσετε όμορφες θύμησες στο μέλλον.

Να τους υπογραμμίζετε πάντα πως το πιο εύκολο πράγμα στις ανθρώπινες σχέσεις είναι ο καβγάς, αλλά το πιο συναρπαστικό είναι να ανακαλύψεις τον άλλο και να υπάρχεις κοντά του έστω κι αν εσύ κοιτάς την ανατολή και ο άλλος τη δύση. Αργά ή γρήγορα θα αντικρύσετε κι οι δυο το φως του ήλιου… ο ένας στην αρχή του κι ο άλλος στο πέρας του…

Καλή αντάμωση...

«Μαμά σε απόγνωση»

Αν αρχίσει ο καβγάς,

μου μυρίζεται μπελάς.

Τρέχω μακριά να φύγω,

 απ’ τις φωνές τους να ξεφύγω.

Παίρνω τον έναν αγκαλιά

κι ο άλλος δε βγάζει πια μιλιά.

 Μοναχά μ’ αγριοκοιτάει.

Με τα μάτια θα με φάει.

Πάω γλυκά να του μιλήσω

 και τον λόγο να ζητήσω,

μα απάντηση δεν παίρνω

 όσο κι αν το θέμα εγώ το γυροφέρνω.

 Ξάφνου με κοιτάει ξανά

με παράπονο βαθιά. 

Τον κρατάω από το χέρι

 και του δείχνω ένα αστέρι.

«Βλέπεις πόσα αστεράκια

μας φωτίζουν τα βραδάκια;

Κάθε μέρα η Σελήνη

στην αγκαλιά γλυκά τα κλείνει.

Τα αγαπάει ένα ένα

δεν ξεχωρίζει καν ούτε ένα.

Έτσι κι εγώ σε αγαπώ

σαν αστέρι μαγικό…»

                                     Γ.Μ.

Πηγή εικόνας: Διαδίκτυο