Γνωρίστε την Ιουλία Ιωάννου

Η Ιουλία Ιωάννου κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.

Σύντομο βιογραφικό.

Η Ιουλία Ιωάννου γεννήθηκε στο Ελαιόφυτο Αγρινίου, σπούδασε Οπτικός στην Αθήνα και εργάστηκε για εννέα χρόνια σε κατάστημα οπτικών ειδών στην πόλη της. Μετά από διάφορες επαγγελματικές αναζητήσεις, κατέληξε να ασχοληθεί με τη διαφήμιση και τις δημόσιες σχέσεις για αρκετά χρόνια. Τα τελευταία τρία χρόνια διαχειρίζεται την προσωπική της ιστοσελίδα vivlio-life, όπου παρουσιάζει τις νέες κυκλοφορίες βιβλίων, κριτικές και σκέψεις για βιβλία, καθώς και εκδηλώσεις γύρω από το χώρο του βιβλίου, αλλά και με συνεντεύξεις Ελλήνων συγγραφέων. Είναι παντρεμένη με τον αθλητικογράφο Χρήστο Στούμπο και μητέρα τριών παιδιών.

Για επικοινωνία με τη συγγραφέα: www.facebook.com/ioulia.ioannou  

& info@vivlio-life.gr

 Εργογραφία

Ενότητα 1^η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Ω, είναι τόσες πολλές… η ανεμελιά και το παιχνίδι στις αλάνες του χωριού μου, η αγνή καθημερινότητα, η αγάπη των γονιών μου, ότι σχεδόν πάντα ήμουν με ένα βιβλίο στο χέρι… αλλά και η σκληρή δουλειά το καλοκαίρι στα καπνά, μια ανάμνηση όμως που με δένει με εποχές που έχουν φύγει ανεπιστρεπτί με ό,τι αυτό συνεπάγεται…

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Ότι πάντα αναζητούσα μετά από μια αποτυχία το επόμενο βήμα, αυτό που θα με έκανε να κοιτάξω μπροστά για να κάνω κάτι καλύτερο, χωρίς να φοβάμαι άλλη μια αποτυχία… Η επιμονή μου όταν βάλω ένα στόχο είναι τόσο μεγάλη που μου δίνει τη δύναμη να αντικρίζω τον φωτεινό ουρανό και να γεμίζω την ψυχή μου με χρώμα και αισιοδοξία!

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Με τον σύζυγό μου τον οποίο εμπιστεύομαι απόλυτα για ό,τι με απασχολεί, για τα σχέδιά μου, τις ιδέες μου, για τα πάντα! Και τα τελευταία δύο χρόνια με μια πολύ καλή μου φίλη που επίσης εμπιστεύομαι απόλυτα, καθώς η γνωριμία μας απέδειξε ότι το σύμπαν συνωμότησε ώστε να μας φέρει κοντά!

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και τις αποφάσεις του. Έτσι λοιπόν οι ασπίδες που προτάσσουμε είναι διαφορετικές σε κάθε περίσταση. Εξαρτάται από το πόσο δυνατός είναι κάποιος να μπορέσει να αντισταθεί σε πειρασμούς ή αν υποκύψει να έχει μετά το σθένος να παραδεχτεί ότι έκανε λάθος!

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Η συνειδητοποίηση ότι επένδυσα σε έναν άνθρωπο που μου απέδειξε ότι δεν το άξιζε τελικά, αλλά πάντα συνεχίζω να επενδύω και να εμπιστεύομαι… δεν αλλάζει αυτό, δυστυχώς!

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Μα και μόνο κοιτάζοντας το γαλάζιο του ουρανού, το πράσινο της φύσης και το μπλε της θάλασσας ή ένα παιδικό χαμόγελο… είναι Ο λόγος για να αγαπήσουμε όχι μόνο τη μέρα μας αλλά και την ίδια τη ζωή που μας αξιώνει να τη βλέπουμε όταν ανοίγουμε τα μάτια μας το πρωί…

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Ιουλία, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή); 

Σε όποια εποχή κι αν σταματήσετε, θα συναντήσετε την αληθινή Ιουλία, γιατί συμμετέχω με όλο μου το είναι σε ό,τι κάνω, είτε γνωρίζω εκ των προτέρων ότι δεν πρέπει είτε το διαπιστώνω στην πορεία… το δόσιμο της ψυχής μου, του μυαλού μου και του σώματος είναι ολοκληρωτικό, γιατί για μένα το πιο σημαντικό είναι όταν δίνω το λόγο μου σε κάποιον, να τον κρατάω κιόλας…

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Το χαμόγελο, η αισιοδοξία, η πίστη ότι πάντα κάτι καλύτερο θα μας περιμένει στην επόμενη στροφή, καθώς η ζωή αποδεικνύει καθημερινά ότι… έτσι ξαφνικά γίνονται όλα!

Ενότητα 2^η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει  περισσότερο;

Ανέκαθεν μου άρεσε το μυθιστόρημα γιατί είναι το πιο ολοκληρωμένο κατά την άποψή μου είδος γραφής. Μέσα από τις ιστορίες που ξεδιπλώνονται στις σελίδες ενός μυθιστορήματος ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να «δει» όπως ακριβώς εκείνος θέλει όσα διαβάζει, να σκηνοθετήσει με το μυαλό του τις σκηνές, να πλάσει τα πρόσωπα των ηρώων, να συμπάσχει ή να χαίρεται μαζί τους!

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Ποτέ! Κάθε έργο έχει τη σφραγίδα του συγγραφέα που το εμπνεύστηκε και πρέπει  να σεβόμαστε το γεγονός ότι αυτό ακριβώς θέλησε να βγάλει από την ψυχή του!

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;         

Η γραφή είναι ψυχοθεραπεία, είναι ο τρόπος να αποτυπώσεις σε λέξεις όσα το μυαλό σκέφτεται… κάθε φορά λοιπόν που νιώθω την ανάγκη να εκφράσω όσα σκέφτομαι και νιώθω γράφω… χωρίς ωράριο, χωρίς πειθαρχία, χωρίς εξαναγκασμό, απλά ανοίγω τα συρτάρια της καρδιάς και του μυαλού και ξεπηδούν από μέσα πρόσωπα, συναισθήματα, αγωνία, χαρά, λύπη, θύμησες…

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Επιλέγω απλά να ανοίξω ένα νέο έγγραφο στον υπολογιστή μου χωρίς να με ενδιαφέρει η γραμματοσειρά, αλλά μόνο όσα θέλω να αποτυπώσω στις λευκές σελίδες μπροστά μου… οι λέξεις παίρνουν μορφή, δίνουν χρώμα, δημιουργούν το περιβάλλον μέσα στο οποίο τα πρόσωπα θα αναζητήσουν το δικό τους ρόλο στην κάθε ιστορία… όσο για το καλοξυσμένο μολύβι… δεν έκανα ποτέ ωραία γράμματα, οπότε δεν προτιμώ να κρατώ σημειώσεις, παρά μόνο να τις αποθηκεύω μέσα μου…

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

Ο συγγραφέας που λέει «πήρα τον δείνα ήρωά μου από κει και τον τάδε από δω» ψεύδεται καλόπιστα. Δεν πήρε από πουθενά: ξεφύλλισε τον εαυτό του… Τα βιβλία είναι τόμοι από φωτεινές δέσμες, τόμοι από παράπονα, από θυμούς και γέλια. Δηλαδή τόμοι από αληθινές εξομολογήσεις. Όποιος συγγραφέας δεν εξομολογείται ψεύδεται…

(Από το μυθιστόρημα «Οι κερασιές θ’ ανθίσουν και φέτος» του Μενέλαου Λουντέμη.)

Ενότητα 3^η: Μια φράση ασυμπλήρωτη

(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… η ζωή θα βρει τον τρόπο να σου δώσει ό,τι σου χρωστάει!

Υ.Γ. Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

Μια παλιά ταινία που από τον τίτλο και μόνο θα έπρεπε να δείτε είναι: Όταν ένας άντρας αγαπάει μια γυναίκα! Γιατί την αληθινή αγάπη δεν την σταματούν τα εμπόδια που προκύπτουν!!! 

Έκθεση εικόνων

Η σελίδα του βιβλίου στο facebook: goo.gl/Ktwz2Y

Το τελευταίο λογοτεχνικό της εγχείρημα.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Πόσες φορές ο άνθρωπος βρίσκεται σε δίλημμα;
Πράττει χωρίς να λογαριάζει τις συνέπειες των πράξεών του στο μέλλον;
Όταν ο Φίλιππος γνώρισε τη Χριστίνα, ένιωσε βαθιά μέσα του ότι εκείνη ήταν η μοναδική γυναίκα που θα ήθελε ποτέ στη ζωή του.
Δεκαοχτώ χρόνια πριν, κάτι αντίστοιχο είχε νιώσει και ο Χρήστος αντικρίζοντας την Ειρήνη.
Η Σοφία παρασύρθηκε από την έλλειψη αγάπης και τρυφερότητας και βυθίστηκε στον σκοτεινό κόσμο της απελπισίας με όσα έζησε εξαιτίας του Απόστολου.
Τι κοινό έχουν αυτές οι τρεις γυναίκες;
Τι τις συνδέει με τον Χρήστο και τις λανθασμένες επιλογές του;

Επισκεφτείτε την καλαίσθητη ιστοσελίδα της: vivlio-life.gr/

(Η σελίδα του vivlio-life στο facebook https://goo.gl/EpP7pU

και η ομάδα goo.gl/oS1NKr.)