Έκσταση-Μενέλαος Λουντέμης, εκδόσεις Δωρικός
Απόσπασμα από το κεφάλαιο "ΙΝΤΕΡΜΕΤΣΟ".
“Ούτε μπορώ να θυμηθώ πως πέρασε τόσος καιρός. Έτσι είναι. Όταν ο καιρός κυλάει άδειος, κυλάει αργά. Και δεν αφήνει τίποτα πίσω του. Είναι σαν να μην πέρασε διόλου απ’ την ψυχή σου μα σα να πέρασε απ’ το κορμί σου διπλός.
Κανονικά θα έπρεπε να είχα μισογεράσει. Μα πως μπορεί να ξέρει κανείς πότε είναι γέρος όταν δεν έχει κάνει καμιά νέα πράξη στη ζωή του; Αν δεν ήμουν τόσο μόνος, τόσο έ ν α ς! Αν είχα άλλον ένα! Δύο τα μοιράζονται όλα. Μοιράζονται ακόμα και τα χρόνια.
Χτες μου φέρανε κάτι αχλάδια και θυμήθηκα ότι είναι φθινόπωρο. Να, είναι πάλι φθινόπωρο. Μα πότε δεν ήταν; Την ημέρα γραφείο, γραφείο, γραφείο. Ένα γραφείο που έχει την ανία των γραφείων όλου του κόσμου. Και το βράδυ… σπίτι, εξακολουθητικά σπίτι, μέχρι θανάτου.”
Περισσότερα στις σελίδες του βιβλίου.
Πηγή κειμένου: Έκσταση-Μενέλαος Λουντέμης, εκδόσεις Δωρικός.
Πηγή εικόνων: https://www.flickr.com/photos/36693712@N04/7342212760
& https://www.flickr.com/photos/9307441@N05/5179911789
Για το BOOK TOUR, Θεοφάνης Θεοφάνους.
Μ' ένα βλέμμα κι ένα φιλί!
Βραχεία λίστα
Κρατικών Βραβείων Κύπρου
Κατηγορία: Λογοτεχνία για μεγάλα παιδιά και εφήβους
.jpg)
ΜΕ ΤΡΟΧΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
Δυο χέρια πλέκουν την αγάπη
